uslu
Ayrıca bakınız: Uslu |
Türkçe[değiştir]
Ön ad[değiştir]
uslu (karşılaştırma daha uslu, üstünlük en uslu)
- [1] söz dinleyen, yaramazlık yapmayan, çevresindekileri rahatsız etmeyen. (genellikle çocuk)
- [2] (') akıllı, zeki
Örnekler[değiştir]
- [1] Herkes tarafından sevilen, uslu ve çalışkan bir öğrenciydi.
Köken[değiştir]
- [1] Eski Türkçe us
Karşıt anlamlılar[değiştir]
- [1] yaramaz
Sözcük birliktelikleri[değiştir]
- [1] uslu bir şekilde , uslu uslu , uslu kişi , uslu durmak , uslu akıllı
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
Atasözleri[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
Gagavuzca[değiştir]
Ön ad[değiştir]
uslu
- [1] uslu
Köken[değiştir]
- [1] Eski Türkçe us
Kaynakça[değiştir]
- Etymological Dictionaries - Andras Rajki