temyiz

Türkçe

[tem·yi:z]

Köken

Arapça

Ad

temyiz (belirtme hâli temyizi, çoğulu temyizler) -zi

1. (') ayırt etme
2. (hukuk) mahkemelerce verilen kararın kanun ve usul yönünden incelenmesini sağlayan yasal yol

   Dama tıkıldım ama temyizde beraat ettim. - Aka Gündü

Çeviriler

çeviriler

• Fince: hylkäys (fi)
• Kürtçe: jêcudakirin (ku), cudahî (ku), temyiz (ku)
• Rusça: кассация (ru) (kassaciya)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "temyiz" maddesi