tebelleş
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi تبلش, o da Arapça تَبَيَّضْ (tebeyyaḍ).
Söyleniş[değiştir]
Ön ad[değiştir]
tebelleş (karşılaştırma daha tebelleş, üstünlük en tebelleş)
- (ağız, eskimiş) İstenmediği hâlde, birinden veya bir yerden ayrılmayan, gitmeyen, musallat olan.
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "tebelleş" maddesi