susmak

Vikisözlük sitesinden

Türkçe[değiştir]

Köken[değiştir]

Osmanlı Türkçesi صوسمق(susma + -k).

Söyleniş[değiştir]

Eylem[değiştir]

susmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi susar)

  1. konuşmasını kesmek
    Son mısraları acele okuyarak susmuştu. — H. F. Ozansoy
  2. konuşmaktan kaçınmak
    Onlar da bu hazırlop klişeleri kullanmak fırsatını buluncaya kadar susacaklardır. — B. R. Eyüboğlu
  3. ses veya gürültüyü kesmek, ses ve gürültü yapmamak
  4. etkisini göstermemek, tepki göstermemek
    Adaletin sustuğu yerde haksızlık başlar.

Çekimleme[değiştir]

Zıt anlamlılar[değiştir]

Türetilmiş kavramlar[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]