sessiz

Vikisözlük sitesinden

Türkçe[değiştir]

[değiştir]

sessiz (belirtme hâli sessizi, çoğulu sessizler) -zi

  1. (ses bilgisi) ünsüz

Çeviriler[değiştir]

Belirteç[değiştir]

sessiz

  1. ses ve gürültü çıkarmadan

Çeviriler[değiştir]

Ön ad[değiştir]

sessiz (karşılaştırma daha sessiz, üstünlük en sessiz)

  1. sesi olmayan, ses çıkarmayan
    Işık bol, sofra açık, kadehler pırıl pırıl; Bak, sessiz adımlarla yaklaşıyor yeni yıl; Omzuma koy başını bir gül hafifliğiyle - H. F. Ozansoy
  2. ses, gürültü çıkarmadan yapılan
    Sessiz çalışma.
  3. ses olmayan
    Gece başladığı vakit, ışıksız ve sessiz evler arasından geçmek icap ediyordu. - H. S. Tanrıöver
  4. az konuşan, suskun
  5. yumuşak huylu, kendi hâlinde ve sakin (kimse):
    Kız kardeşi Deniz Yolları levazımında çalışan sessiz bir adamla evlidir. - Memduh Şevket

Çeviriler[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Atasözleri[değiştir]

Türkmence[değiştir]

[değiştir]

sessiz

  1. sesi çıkmayan, sessiz

Kaynakça[değiştir]

  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.