sessiz
Türkçe[değiştir]
Ad[değiştir]
sessiz (belirtme hâli sessizi, çoğulu sessizler) -zi
- (ses bilgisi) ünsüz
Çeviriler[değiştir]
Ses bilgisi
|
Belirteç[değiştir]
sessiz
Çeviriler[değiştir]
Ön ad[değiştir]
sessiz (karşılaştırma daha sessiz, üstünlük en sessiz)
- sesi olmayan, ses çıkarmayan
- Işık bol, sofra açık, kadehler pırıl pırıl; Bak, sessiz adımlarla yaklaşıyor yeni yıl; Omzuma koy başını bir gül hafifliğiyle - H. F. Ozansoy
- ses, gürültü çıkarmadan yapılan
- Sessiz çalışma.
- ses olmayan
- Gece başladığı vakit, ışıksız ve sessiz evler arasından geçmek icap ediyordu. - H. S. Tanrıöver
- az konuşan, suskun
- yumuşak huylu, kendi hâlinde ve sakin (kimse):
- Kız kardeşi Deniz Yolları levazımında çalışan sessiz bir adamla evlidir. - Memduh Şevket
Çeviriler[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
çeviriler
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "sessiz" maddesi
Atasözleri[değiştir]
Türkmence[değiştir]
Ad[değiştir]
sessiz
Kaynakça[değiştir]
- Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.