nur

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: Nur

Türkçe[değiştir]

Köken[değiştir]

Osmanlı Türkçesi نور(nûr) sözcüğünden devralındı, Osmanlı Türkçesi sözcük Arapça نُور(nūr) sözcüğünden gelmektedir.

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: nur

[değiştir]

nur (belirtme hâli nuru, çoğulu nurlar)

  1. aydınlık, ışık, parıltı
  2. (din) ilahî bir güç tarafından gönderildiğine inanılan parlaklık
    Kuru Kadı okurken önündeki mezarın bir yeşil nurla tutuştuğunu gördü. - Ömer Seyfettin

Atasözleri[değiştir]

Deyimler[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Azerice[değiştir]

Köken[değiştir]

Arapça نُور(nūr) sözcüğünden.

[değiştir]

nur

  1. (din) nur

Gagavuzca[değiştir]

Köken[değiştir]

Arapça نُور(nūr) sözcüğünden.

[değiştir]

nur

  1. (din) nur

Kaynakça[değiştir]

  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Özbekçe[değiştir]

Köken[değiştir]

Arapça نُور(nūr) sözcüğünden.

[değiştir]

nur

  1. (fizik) ışın, şua
  2. (optik) tayf

Tatarca[değiştir]

Köken[değiştir]

Arapça نُور(nūr) sözcüğünden.

[değiştir]

nur

  1. (din) nur