nâme

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: Name, name, näme, -name

Osmanlı Türkçesi[değiştir]

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

[değiştir]

Heceleme[değiştir]

na·me, çoğulu na·me·ler

Söyleniş[değiştir]

nāme
  1. mektup; aşk mektubu
  2. bir kimsenin geçmişi
  3. kitap, dergi
  4. Müzik: uzatılarak söylenen müzik bölümü

Köken[değiştir]

Farsça

Örnekler[değiştir]

  1. “Ertesi sabah tam demir alırken kaptan-ı deryânın bir namesini aldı.” - Nâzım Hikmet
  2. Namelerin o kadar güzel ki bizi ağlattı.

Sözcük birliktelikleri[değiştir]

nâme’mûl

Türkçe[değiştir]

[değiştir]

nâme (nâme)

  • Doğru yazım: # nağme (müzik)
  1. name (yazı)