mutasarrıf

Vikisözlük sitesinden

Türkçe[değiştir]

Arka ad[değiştir]

mutasarrıf (karşılaştırma daha mutasarrıf, üstünlük en mutasarrıf)

  1. Kendine kullanım hakkı olmayan, elinde bulundurmayan
  2. Tanzimat'tan sonra, Osmanlı yönetim teşkilâtında sancakların yöneticisine verilen ad

Köken[değiştir]

Arapça

Kaynakça[değiştir]

Osmanlı Türkçesi[değiştir]

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

[değiştir]

  1. Tanzimat’tan sonra bir sancağın (liva) en büyük mülkî amirine verilen san. Osmanlı Devleti’nde ülke, vilayet, sancak, kaza, nahiye olmak üzere idarî birimlere ayrılmıştı. “Vilayet”in başında “vali”, “sancak”ın “mutasarrıf”, “kaza”nın “kaymakam”, “nahiye”nin ise “nahiye müdürü” bulunuyordu. Mutasarrıfın rütbesi kaymakamdan büyük, validen küçüktü. Bu yönetim şekli Cumhuriyet’ten sonra kaldırıldı.
  2. Tasarruf hakkı ve salâhiyyeti olan. Tasarruf eden. Bir işi kendi isteğine göre idâre eden. Bir malın sahibi

Köken[değiştir]

Arapça