musallat

Vikisözlük sitesinden

Türkçe[değiştir]

Ön ad[değiştir]

musallat (karşılaştırma daha musallat, üstünlük en musallat)

  1. Bir kimse veya şeyin üzerine bıktıracak kadar düşen

Köken[değiştir]

Arapça

Türkmence[değiştir]

[değiştir]

musallat (musallat)

  1. Musallat, belâ

Kaynakça[değiştir]

  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.

Osmanlı Türkçesi[değiştir]

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Ön ad[değiştir]

  1. Rahatsız eden. tasallut eden.
  2. Sataşan, ilişmiş, rahat bırakmayan

Köken[değiştir]

Arapça

Kaynakça[değiştir]