muhit
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
Ad[değiştir]
muhit (belirtme hâli muhiti, çoğulu muhitler)
- (coğrafya) çevre, yöre, etraf
- Geniş enginlere, bitmez ufuklara alışan korsanı bu dar muhit sıkıyordu. - N. Hikmet
- (toplum bilimi) bir kimsenin sürekli ilişkide bulunduğu insanlar topluluğu, çevre
- Büyük bir sevinç içinde olan Mevlâna, artık onu muhitine bağlayabilmek için bir çare düşünmüştü. - A. H. Çelebi
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "muhit" maddesi
Çeviriler[değiştir]
Osmanlı Türkçesi[değiştir]
Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.
Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:
- Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Osmanlı Türkçesi alfabesinde yazılmamıştır.
Ön ad[değiştir]
- etrafını kuşatan, çeviren