merhum

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi مرحوم‎, Arapça مَرْحُوم‎ (marḥūm).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /meɾˈhum/
• Heceleme: mer‧hum

Eş anlamlılar

• rahmetli, rahmetlik

Ad

merhum (belirtme hâli merhumu, çoğulu merhumlar)

1. (İslâm) Ölmüş Müslüman erkek

Çekimleme

merhum adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		merhum	merhumlar
belirtme		merhumu	merhumları
yönelme		merhuma	merhumlara
bulunma		merhumda	merhumlarda
ayrılma		merhumdan	merhumlardan
tamlayan		merhumun	merhumların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	merhumum	merhumlarım
	belirtme	merhumumu	merhumlarımı
	yönelme	merhumuma	merhumlarıma
	bulunma	merhumumda	merhumlarımda
	ayrılma	merhumumdan	merhumlarımdan
	tamlayan	merhumumun	merhumlarımın
2. tekil	yalın	merhumun	merhumların
	belirtme	merhumunu	merhumlarını
	yönelme	merhumuna	merhumlarına
	bulunma	merhumunda	merhumlarında
	ayrılma	merhumundan	merhumlarından
	tamlayan	merhumunun	merhumlarının
3. tekil	yalın	merhumu	merhumları
	belirtme	merhumunu	merhumlarını
	yönelme	merhumuna	merhumlarına
	bulunma	merhumunda	merhumlarında
	ayrılma	merhumundan	merhumlarından
	tamlayan	merhumunun	merhumlarının
1. çoğul	yalın	merhumumuz	merhumlarımız
	belirtme	merhumumuzu	merhumlarımızı
	yönelme	merhumumuza	merhumlarımıza
	bulunma	merhumumuzda	merhumlarımızda
	ayrılma	merhumumuzdan	merhumlarımızdan
	tamlayan	merhumumuzun	merhumlarımızın
2. çoğul	yalın	merhumunuz	merhumlarınız
	belirtme	merhumunuzu	merhumlarınızı
	yönelme	merhumunuza	merhumlarınıza
	bulunma	merhumunuzda	merhumlarınızda
	ayrılma	merhumunuzdan	merhumlarınızdan
	tamlayan	merhumunuzun	merhumlarınızın
3. çoğul	yalın	merhumu	merhumları
	belirtme	merhumunu	merhumlarını
	yönelme	merhumuna	merhumlarına
	bulunma	merhumunda	merhumlarında
	ayrılma	merhumundan	merhumlarından
	tamlayan	merhumunun	merhumlarının

Dişili

• merhume

Üst kavramlar

• Müslüman erkek

Türetilmiş kavramlar

• merhumca, merhumken, merhumla, merhumlu, merhumsa, merhumsuz

Çeviriler

merhum

• Arapça: مَرْحُوم‎ (ar) e (marḥūm)
• Azerice: mərhum (az)
• Osmanlı Türkçesi: مرحوم‎
• Tatarca: märxüm (tt)

Ön ad

merhum (karşılaştırma daha merhum, üstünlük en merhum)

1. (İslâm) Ölmüş bir Müslüman'dan söz edilirken "Allah'ın rahmetine kavuşmuş" anlamında kullanılır.

   Rahmetli Sâlih Bey'i sık sık câmiye giderken görüyorduk.

Çeviriler

merhum

• Arapça: مَرْحُوم‎ (ar) e (marḥūm)
• Azerice: mərhum (az)
• Osmanlı Türkçesi: مرحوم‎
• Tatarca: märxüm (tt)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "merhum" maddesi