merci
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi مرجع, Arapça مَرْجِعٌ (marciʿun)
Söyleniş[değiştir]
Ad[değiştir]
merci (belirtme hâli merciyi, çoğulu merciler) , sahiplik şekli merci -si
- başvurulacak yer veya makam
- O devirlerde devletin yüksek kademeli mercilerine 'kapu' denirdi. — S. Ayverdi
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
merci
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "merci" maddesi
Ek okumalar[değiştir]
- Vikipedi'de merci
Fransızca[değiştir]
Söyleniş[değiştir]
- Heceleme: mer‧ci
Ünlem[değiştir]
merci