kefaret
Türkçe[değiştir]
Ad[değiştir]
kefaret (belirtme hâli kefareti, çoğulu kefaretler)
- [1] (din) Bir günahı Tanrı'ya bağışlatmak umuduyla verilen sadaka veya tutulan oruç.
- [2] Diyet
- [3] Suç veya günaha karşılık ödenen bedel
- [4] Arınma
Örnekler[değiştir]
- [2] "Onu sevmek bile hayatımın kefareti oluyor." - A. Gündüz.
Köken[değiştir]
- [1] Arapça kafārat (k-f-r) suçunu silme < kafara örttü, gizledi < İbranice/Aramice (k-p-r) silme, temizleme, günahtan veya bir yükümlülükten kurtarma < Akadça kapāru
Çeviriler[değiştir]
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "kefaret" maddesi
- Nişanyan Sözlük: "kefaret"