karaul
Çağatayca[değiştir]
Ad[değiştir]
- [1] Meşe, orman, pete ağacı, tukay yığacı
- [2] karağol, gerici, dolaşıcı, bekçi, asker kolu.
Gagavuzca[değiştir]
Ad[değiştir]
karaul
Köken[değiştir]
- [1] Eski Türkçe qaraghul
Kaynakça[değiştir]
- Etymological Dictionaries - Andras Rajki
Kaynakça[değiştir]
- KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.