inat
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
Ad[değiştir]
inat (belirtme hâli inadı, çoğulu inatlar) -dı
- bir konuda direnme, ayak direme, diretme, direnim
- Okumak, eczacı olmak bu sayılı inatlarından biri ve ilkidir. - T. Buğra
- direnme
- birine karşı çıkma, karşı düşünce ileri sürme
- İddia kızışmış, âdeta inat hâlini almıştı. - Ö. Seyfettin
Deyimler[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
çeviriler
Ön ad[değiştir]
inat (karşılaştırma daha inat, üstünlük en inat)
- (halk ağzı) inatçı
Çeviriler[değiştir]
çeviriler
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "inat" maddesi