görücü

Türkçe

Ad

görücü (belirtme hâli görücünü, çoğulu görücüler)

[1] Evlenmek isteyen erkek için kız görmeye giden kimse.

Zengin olduğumuz için görücüler, bizim bu uzak köşke gelmekten usanmıyorlar.” - Ö. Seyfettin.

Köken

gör- + -ücü

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "görücü" maddesi