ehliyet
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
Ad[değiştir]
ehliyet (belirtme hâli ehliyeti, çoğulu ehliyetler) -ti
- (kara ulaşımı) ustalık, uzluk, sürücü belgesi
- Üstat, ehliyetin son olgunluk merhalesini ifade ettiğinden yaş, baş ve sakal mefhumlarını da ihtiva ederdi. -A. Haşim
- yeterlik
Çeviriler[değiştir]
çeviriler
|
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "ehliyet" maddesi