cülus

Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): d͡ʒyˈlus, d͡ʒylusˈlaɾ
• Heceleme: cü‧lus

Köken

Arapça جُلُس‎ (d͡ʒylus)

Ad

cülus (belirtme hâli cülusu, çoğulu cüluslar)

1. (politika) hükümdarlık tahtına çıkma

Eş anlamlılar

• tahta oturma

Karşıt anlamlılar

• tahttan çekilme

Türetilmiş kavramlar

• cülusça, cülusçu, cülusçuk, cülusken, cülusla, cüluslu, cülussa, cülussuz

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "cülus"