bunalım

Türkçe[değiştir]

bunalım (belirtme hâli bunalımı, çoğulu bunalımlar)

doğal bir süreçte birdenbire oluşan aykırılık, bunluk, buhran, kriz
Ancak bütün dünyada bir bunalım içinde bulunan opera, bizde haydi haydi bocalamaktadır. - M. And
tehlikeli sonuç doğurabilecek gerginlik, buhran, kriz
Bunalım anlarında insanın yüreğini, en ürkütücü olasılıklar yoklamaz mı? - A. İlhan
(ruh bilimi) uyaranlara karşı duyarlığın, iş yapabilme gücünün, kendine güvenin azalarak karamsarlığın, umutsuzluğun güçlenmesiyle ortaya çıkan ruhsal bozukluk, ruhsal çöküntü, depresyon
Atlattığı kriz, geç gelen bir büluğ çağı bunalımından başka bir şey değildi. - E. Şafak
(tıp) bir hastalıkta iyileşme veya ölümle sonuçlanan, birdenbire ortaya çıkan fizyolojik değişiklik, kriz
(ekonomi) çöküntü

çeviriler