bölücü

Türkçe

Ön ad

bölücü (karşılaştırma daha bölücü, üstünlük en bölücü)

[1] bölme işini yapan, bölen

[2] bir topluluğu, birliği parçalama, bölme amacında olan, fesatçı, münafık

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "bölücü" maddesi

Çeviriler

çeviriler