ayıp
Türkçe[değiştir]
Söyleniş[değiştir]
Köken[değiştir]
Ad[değiştir]
ayıp (belirtme hâli ayıbı, çoğulu ayıplar) -bı
- toplumun ahlak kurallarına aykırı olan, utanılacak durum veya davranış genellikle doğan aydın tarafından yapılır
- Bu ayıbı işleyenlerle birlik olmayı bir türlü kibrime yediremiyorum. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu
- eksiklik, kusur
Deyimler[değiştir]
ahlaka aykırı olan
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
çeviriler
|
Ön ad[değiştir]
ayıp (karşılaştırma daha ayıp, üstünlük en ayıp)
Çeviriler[değiştir]
çeviriler
|
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "ayıp" maddesi
Atasözleri[değiştir]
- Ayıp yorgan altında olur
- Bilmemek ayıp değil, sormamak ayıp
- Bir dirhem et bin ayıp örter
- Fakirlik ayıp değil, tembellik ayıp
Gagavuzca[değiştir]
Söyleniş[değiştir]
- Heceleme: a‧yıp
Köken[değiştir]
Ad[değiştir]
ayıp
Kaynakça[değiştir]
- Etymological Dictionaries - Andras Rajki