ahras

Türkçe

Farklı yazılışlar

• ahraz

Köken

Osmanlı Türkçesi اخرس‎ (ahras) sözcüğünden gelmektedir. Bu Osmanlı Türkçesi sözcük Arapça أَخْرَس‎ (ʾaḫras, “dilsiz”) sözcüğünden alıntıdır. Bu Arapça sözcük خ ر س‎ (ḫ r s) kökünden türemiştir.

Ön ad

ahras

1. (Mardin, Mersin ağzı) dilsiz, sağır ve dilsiz

Ad

ahras (belirtme hâli ahrası, çoğulu ahraslar)

1. (Mardin, Mersin ağzı) dilsiz, sağır ve dilsiz

Çekimleme

ahras adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		ahras	ahraslar
belirtme		ahrası	ahrasları
yönelme		ahrasa	ahraslara
bulunma		ahrasta	ahraslarda
ayrılma		ahrastan	ahraslardan
tamlayan		ahrasın	ahrasların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	ahrasım	ahraslarım
	belirtme	ahrasımı	ahraslarımı
	yönelme	ahrasıma	ahraslarıma
	bulunma	ahrasımda	ahraslarımda
	ayrılma	ahrasımdan	ahraslarımdan
	tamlayan	ahrasımın	ahraslarımın
2. tekil	yalın	ahrasın	ahrasların
	belirtme	ahrasını	ahraslarını
	yönelme	ahrasına	ahraslarına
	bulunma	ahrasında	ahraslarında
	ayrılma	ahrasından	ahraslarından
	tamlayan	ahrasının	ahraslarının
3. tekil	yalın	ahrası	ahrasları
	belirtme	ahrasını	ahraslarını
	yönelme	ahrasına	ahraslarına
	bulunma	ahrasında	ahraslarında
	ayrılma	ahrasından	ahraslarından
	tamlayan	ahrasının	ahraslarının
1. çoğul	yalın	ahrasımız	ahraslarımız
	belirtme	ahrasımızı	ahraslarımızı
	yönelme	ahrasımıza	ahraslarımıza
	bulunma	ahrasımızda	ahraslarımızda
	ayrılma	ahrasımızdan	ahraslarımızdan
	tamlayan	ahrasımızın	ahraslarımızın
2. çoğul	yalın	ahrasınız	ahraslarınız
	belirtme	ahrasınızı	ahraslarınızı
	yönelme	ahrasınıza	ahraslarınıza
	bulunma	ahrasınızda	ahraslarınızda
	ayrılma	ahrasınızdan	ahraslarınızdan
	tamlayan	ahrasınızın	ahraslarınızın
3. çoğul	yalın	ahrası ahrasları
	belirtme	ahrasını ahraslarını
	yönelme	ahrasına ahraslarına
	bulunma	ahrasında ahraslarında
	ayrılma	ahrasından ahraslarından
	tamlayan	ahrasının ahraslarının

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "ahras"

Anagramlar

• sahra