abus

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: abuş, abusluk

Türkçe[değiştir]

Köken[değiştir]

Osmanlı Türkçesi عبوس(abûs), Arapça عَبُوسَة(ʿabūse)

Ön ad[değiştir]

abus (karşılaştırma daha abus, üstünlük en abus)

  1. somurtkan
  2. çatık, asık
    Abus çehreli bir adamın ne namazı ne niyazı ne zekâtı ne orucu makbuldür. - Ömer Seyfettin
  3. garip, acayip
    Genç, esmer kız tahayyül ediyor, zihninde müphem hayallere karışan abus suallere cevap veremiyordu. - Ömer Seyfettin
  4. insana olumsuz etki eden

Belirteç[değiştir]

abus

  1. somurtarak

Deyimler[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]