وعظ
Osmanlı Türkçesi[değiştir]
Köken[değiştir]
Arapça وَعْظ (vaʿẓ) sözcüğünden.
Söyleniş[değiştir]
Ad[değiştir]
وعظ (va'z)
- (din) Dinî meseleler üzerinde konuşup nasihat etme. Kalbi yumuşatacak sözlerle insanı iyiliğe sevke çalışma.
Çekimleme[değiştir]
وعظ (va'z) adının çekimi
| tekil | çoğul | |
|---|---|---|
| yalın | وعظ va'z |
وعظلر va'zlar |
| belirtme | وعظی va'zı |
وعظلری va'zları |
| yönelme | وعظه va'za |
وعظلره va'zlara |
| bulunma | وعظده va'zda |
وعظلرده va'zlarda |
| ayrılma | وعظدن va'zdan |
وعظلردن va'zlardan |
| tamlayan | وعظڭ va'zın |
وعظلرڭ va'zların |
| iyelik | ||
| tekil | çoğul | |
| 1. tekil (benim) | وعظم va'zım |
وعظلرم va'zlarım |
| 2. tekil (senin) | وعظڭ va'zın |
وعظلرڭ va'zların |
| 3. tekil (onun) | وعظی va'zı |
وعظلری va'zları |
| 1. çoğul (bizim) | وعظمز va'zımız |
وعظلرمز va'zlarımız |
| 2. çoğul (sizin) | وعظڭز va'zınız |
وعظلرڭز va'zlarınız |
| 3. çoğul (onların) | وعظی va'zı وعظلری va'zları | |
Uğradığı değişimler[değiştir]
- Türkçe: vaaz