جز

Osmanlı Türkçesi

Köken

Arapça جُزْء‎ (cüzʾ)

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈd͡ʒyz/

Ad

جز (cüz)

1. cüz
2. (İslâm) cüz

Çekimleme

جز‎ (cüz) adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	جز‎ cüz	جزلر‎ cüzler
belirtme	جزی‎ cüzü	جزلری‎ cüzleri
yönelme	جزه‎ cüze	جزلره‎ cüzlere
bulunma	جزده‎ cüzde	جزلرده‎ cüzlerde
ayrılma	جزدن‎ cüzden	جزلردن‎ cüzlerden
tamlayan	جزڭ‎ cüzün	جزلرڭ‎ cüzlerin
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	جزم‎ cüzüm	جزلرم‎ cüzlerim
2. tekil (senin)	جزڭ‎ cüzün	جزلرڭ‎ cüzlerin
3. tekil (onun)	جزی‎ cüzü	جزلری‎ cüzleri
1. çoğul (bizim)	جزمز‎ cüzümüz	جزلرمز‎ cüzlerimiz
2. çoğul (sizin)	جزڭز‎ cüzünüz	جزلرڭز‎ cüzleriniz
3. çoğul (onların)	جزی‎ cüzü جزلری‎ cüzleri

Kaynakça

• luggat'ta cüz