آخذ
Osmanlı Türkçesi[değiştir]
Köken[değiştir]
Söyleniş[değiştir]
Ad[değiştir]
آخذ (âhiz)
Çekimleme[değiştir]
آخذ (âhiz) adının çekimi
| tekil | çoğul | |
|---|---|---|
| yalın | آخذ âhiz |
آخذلر âhizler |
| belirtme | آخذی âhizi |
آخذلری âhizleri |
| yönelme | آخذه âhize |
آخذلره âhizlere |
| bulunma | آخذده âhizde |
آخذلرده âhizlerde |
| ayrılma | آخذدن âhizden |
آخذلردن âhizlerden |
| tamlayan | آخذڭ âhizin |
آخذلرڭ âhizlerin |
| iyelik | ||
| tekil | çoğul | |
| 1. tekil (benim) | آخذم âhizim |
آخذلرم âhizlerim |
| 2. tekil (senin) | آخذڭ âhizin |
آخذلرڭ âhizlerin |
| 3. tekil (onun) | آخذی âhizi |
آخذلری âhizleri |
| 1. çoğul (bizim) | آخذمز âhizimiz |
آخذلرمز âhizlerimiz |
| 2. çoğul (sizin) | آخذڭز âhiziniz |
آخذلرڭز âhizleriniz |
| 3. çoğul (onların) | آخذی âhizi آخذلری âhizleri | |