ünsiyet
Türkçe[değiştir]
Söyleniş[değiştir]
- Heceleme: ün‧si‧yet
Köken[değiştir]
- Arapça أُنْسِيَّةٌ (ʔunsijja(tun))
Ad[değiştir]
ünsiyet (belirtme hâli ünsiyeti, çoğulu ünsiyetler)
- alışkanlık
- Araya giren yıllar zarfında meslekten kopunca eski arkadaşlarıyla ünsiyeti de kopmuştu. - O. Aysu
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
Osmanlı Türkçesi[değiştir]
Köken[değiştir]
- Arapça أُنْسِيَّةٌ (ʔunsijja(tun))
Ad[değiştir]
- (toplum bilimi) alışkanlık