öp
Türkçe[değiştir]
Eylem[değiştir]
öp
- öpmek (eylem) sözcüğünün dilek-emir kipi basit ikinci tekil şahıs olumlu çekimi
Söyleniş[değiştir]
- Heceleme: öp
Karşıt anlamlılar[değiştir]
Çağatayca[değiştir]
Ad[değiştir]
Kaynakça[değiştir]
- KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.