övünç

Türkçe

Ad

övünç (belirtme hâli övüncü, çoğulu övünçler) övünç -cü

[1] övünme, kıvanç, iftihar

Bütün oba sevdalıları korumanın sevinci, övüncü içindeydi. - Y. Kemal

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "övünç" maddesi

Çeviriler

çeviriler

• Azerice: fəxr (az), iftixar (az)
• Fince: ylpeys (fi)