Göktuğ

Türkçe

Köken

Eski Türkçe (Gök + tuğ)

Söyleniş

• Heceleme: Gök‧tuğ

Özel ad

Göktuğ (belirtme hâli Göktuğ'u)

1. Göklerin hâkimi
2. Bir erkek ismi.

Türetilmiş kavramlar

• Göktuğ'ca, Göktuğ'ken, Göktuğ'la, Göktuğ'lu, Göktuğ'sa, Göktuğ'suz, Göktuğcu, Göktuğcuk

Kaynakça

• Yurtsever, Erk (1997). Türkçe Adlar Derlemesi. İstanbul: Türk Dünyası Araştırma Vakfı. ISBN 975-498-112-4.