Akif
Türkçe
[değiştir]Köken
[değiştir]- Osmanlı Türkçesi عاكف, Arapça عَاكِف (ʿākif).
Söyleniş
[değiştir]Özel ad
[değiştir]Akif (belirtme hâli Akif'i), çoğulu Akifler
- Direnen, ibadet eden, ibadet maksadıyla mübarek bir yere çekilen, itikafa giren, vakfeden mânâsında bir erkek ismi.
Çekimleme
[değiştir]Akif adının çekimi
| tekil | çoğul | ||
|---|---|---|---|
| yalın | Akif | — | |
| belirtme | Akif'i | — | |
| yönelme | Akif'e | — | |
| bulunma | Akif'te | — | |
| ayrılma | Akif'ten | — | |
| tamlayan | Akif'in | — | |
| iyelik | |||
| tekil | çoğul | ||
| 1. tekil | yalın | Akif'im | — |
| belirtme | Akif'imi | — | |
| yönelme | Akif'ime | — | |
| bulunma | Akif'imde | — | |
| ayrılma | Akif'imden | — | |
| tamlayan | Akif'imin | — | |
| 2. tekil | yalın | Akif'in | — |
| belirtme | Akif'ini | — | |
| yönelme | Akif'ine | — | |
| bulunma | Akif'inde | — | |
| ayrılma | Akif'inden | — | |
| tamlayan | Akif'inin | — | |
| 3. tekil | yalın | Akif'i | — |
| belirtme | Akif'iyi | — | |
| yönelme | Akif'iye | — | |
| bulunma | Akif'ide | — | |
| ayrılma | Akif'iden | — | |
| tamlayan | Akif'inin | — | |
| 1. çoğul | yalın | Akif'imiz | — |
| belirtme | Akif'imizi | — | |
| yönelme | Akif'imize | — | |
| bulunma | Akif'imizde | — | |
| ayrılma | Akif'imizden | — | |
| tamlayan | Akif'imizin | — | |
| 2. çoğul | yalın | Akif'iniz | — |
| belirtme | Akif'inizi | — | |
| yönelme | Akif'inize | — | |
| bulunma | Akif'inizde | — | |
| ayrılma | Akif'inizden | — | |
| tamlayan | Akif'inizin | — | |
| 3. çoğul | yalın | Akif'i — | |
| belirtme | Akif'iyi — | ||
| yönelme | Akif'iye — | ||
| bulunma | Akif'ide — | ||
| ayrılma | Akif'iden — | ||
| tamlayan | Akif'inin — | ||
Dişili
[değiştir]Çeviriler
[değiştir]Azerice
[değiştir]Söyleniş
[değiştir]- Heceleme: A‧kif
Özel ad
[değiştir]Akif
- Bir erkek ismi. Akif