yoluk
Türkçe[değiştir]
Ön ad[değiştir]
yoluk (karşılaştırma daha yoluk, üstünlük en yoluk)
- [1] Tüyleri yolunmuş olan
Köken[değiştir]
- [1] Türkçe
Çağatayca[değiştir]
Ad[değiştir]
- [1] Yolgun, yolunmuş
- [2] gürüş, görücü.
Kumanca[değiştir]
Eylem[değiştir]
yoluk
- [1] karşılaşmak
Kaynakça[değiştir]
- KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "yoluk" maddesi