yaman
Ayrıca bakınız: Yaman |
Türkçe[değiştir]
Ön ad[değiştir]
yaman (karşılaştırma daha yaman, üstünlük en yaman)
- güç, etki veya beceri bakımından alışılmışın üzerinde olan (kişi)
- Sen yaman bir inkılapçı olacaksın Yıldız. - A. Gündüz
- kötü, korkulan (kişi)
- alışılmadık, olağanın dışında
- Köhne çatısı yaman bir gürültü ile birdenbire sarsıldı. - E. E. Talu
Çeviriler[değiştir]
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "yaman" maddesi
Atasözleri[değiştir]
- Kurdun adı yaman çıkmış, tilki vardır baş keser
- Yaman komşu, yaman avrat, yaman at; birinden göç, birin boşa, birin sat
Azerice[değiştir]
Ad[değiştir]
yaman
Çağatayca[değiştir]
Ad[değiştir]
- [1] kötü, fena, bed
Kumanca[değiştir]
Ön ad[değiştir]
yaman
Tatarca[değiştir]
Ön ad[değiştir]
yaman
Kırım Tatarca[değiştir]
Ön ad[değiştir]
yaman
Kaynakça[değiştir]
- Aytaç, Kemal (1992). Kuman Lehçesi Sözlüğü - Codex Cumanicus'un Türkçe Sözlük Dizini. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları. ISBN 975-17-1026-X.