tamir
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi تعمير, Arapça تَعْمِير (taʿmīr)[1].
Söyleniş[değiştir]
Ad[değiştir]
tamir (belirtme hâli tamiri, çoğulu tamirler)
- tamirat, onarma, onarım
- (mecaz) yapılan bir yanlışı, kusuru düzeltmeye çalışma
- Mademki bir münasebetsizlik etmişsin, bunu tamire imkân yok muydu? — Reşat Nuri Güntekin
Çekimleme[değiştir]
tamir adının çekimi
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
tamir
|
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "tamir" maddesi