suvarmak
Türkçe[değiştir]
Söyleniş[değiştir]
- Heceleme: su‧var‧mak
Köken[değiştir]
Eylem[değiştir]
suvarmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi suvarır) -ır
- hayvana su vermek, su içirmek
- Bülbülü suvardım altın tasınan. Gurbete yolladım kara yasınan. - Halk türküsü
Çeviriler[değiştir]
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "suvarmak" maddesi
Çağatayca[değiştir]
Eylem[değiştir]
Türkmence[değiştir]
Eylem[değiştir]
suvarmak
Kaynakça[değiştir]
- Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.