sika

Vikisözlük sitesinden

Türkçe[değiştir]

Köken[değiştir]

Osmanlı Türkçesi ثقه‎, Arapça ثِقَة(s̱iḳa).

Söyleniş[değiştir]

[değiştir]

sika (belirtme hâli sikayı, çoğulu sikalar), sahiplik şekli sika -sı

  1. (Ehl-i Sünnet) güvenilir, itimada şayan bir râvî
    eş anlamlısı: mutkın
    Adalet ve zabt özelliklerini taşıyan râvîye sika veya mutkın denir.

Çekimleme[değiştir]

Üst kavramlar[değiştir]

Türetilmiş kavramlar[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Ek okumalar[değiştir]

Ön ad[değiştir]

sika (karşılaştırma daha sika, üstünlük en sika)

  1. güvenilir, itimada şayan

Çeviriler[değiştir]

Anagramlar[değiştir]

Fince[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

  • Heceleme: si‧ka

[değiştir]

sika

  1. (domuzgiller, evcil hayvanlar) domuz, hınzır