muhafazakâr
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
Söyleniş[değiştir]
Ad[değiştir]
muhafazakâr (belirtme hâli muhafazakârı, çoğulu muhafazakârlar)
- mütedeyyin, tutucu kimse
- Yeni prens halk hürriyetleri aleyhinde idi ve muhafazakârlara dayanıyordu. — F. R. Atay
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
- muhafazakârca, muhafazakârken, muhafazakârla, muhafazakârlı, muhafazakârlık, muhafazakârsa, muhafazakârsız
Ön ad[değiştir]
muhafazakâr (karşılaştırma daha muhafazakâr, üstünlük en muhafazakâr)
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "muhafazakâr" maddesi