kapamak
Türkçe[değiştir]
Söyleniş[değiştir]
Heceleme[değiştir]
- Heceleme: ka‧pa‧mak
Eylem[değiştir]
kapamak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi kapar) -r
- bir açıklığı örtmek için, bir şeyi, açık yerin üzerine getirmek
- Hasan, yıldırımla vurulmuş gibi hemen kapıyı kapadı, kaçtı. - H. E. Adıvar
- hava bulutlarla kaplanmak, sıkıntılı bir hâl almak
- bir şeyin görünmesine engel olmak
- Bu yapı manzarayı kapadı.
- geçişi engellemek
- Kar yolu kapamıştı.
- tıkamak, içini doldurmak
- Çukuru kapamak.
- su, elektrik gelişini kesmek
- Elektriği kapadı.
- çalışamaz, görev ve iş yapamaz duruma getirmek
- Fabrikayı kapamışlar. Gazeteyi kapadılar.
- üzerinde durmamak, bir şey üzerinde konuşmayı bırakmak
- O konuyu kapayalım.
- bir yere sokup dışarı çıkmasına engel olmak, hapsetmek
- Zengin kadını tımarhaneye koymadılar, buraya, çiftliğe getirip kapadılar. - H. R. Gürpınar
- ortalıktan alıp saklamak
- Vurguncular kumaşları kapamışlar.
- karşılamak, denk gelmek
- Bu ikramiye borçlarımı kapar.
Deyimler[değiştir]
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
çeviriler
|
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "kapamak" maddesi
Çağatayca[değiştir]
Eylem[değiştir]
Kaynakça[değiştir]
- KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.