küfür
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi كفر, Arapça كُفْرْ (küfr).
Söyleniş[değiştir]
Ad[değiştir]
küfür (belirtme hâli küfrü, çoğulu küfürler)
- (din) Tanrı'nın varlığı ve birliği gibi dinin temellerinden sayılan inançları inkâr etme ve bu yolda söylenen söz
- (hukuk) sövmek için söylenen söz
- eş anlamlısı: sövgü
- Bir yosma geçiyor kaldırımdan. Küfürler, şarkılar, türküler, laf atmalar. — O. V. Kanık
- (mecaz) olumlu işleri kötü gösterme, varlıkları inkâr etme
Çekimleme[değiştir]
küfür adının çekimi
Alt kavramlar[değiştir]
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
hukuk
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "küfür" maddesi