ilave
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
Osmanlı Türkçesi علاوه (ilave) sözcüğünden devralındı, Arapça عِلَاوَة (ʿilāve) sözcüğünden.
Söyleniş[değiştir]
Ad[değiştir]
ilave (belirtme hâli ilaveyi, çoğulu ilaveler)
- ekleme, ulama
- eklenmiş parça
- arttırma, büyütme, abartma
- ek
- Bu eski köşk son yıllarda betonlu, çimentolu ilavelerle biraz asrileşti. - H. Birand
Deyimler[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
çeviriler
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "ilave" maddesi