eser
Türkçe[değiştir]
Söyleniş[değiştir]
Köken 1[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi اثر, Arapça اَثَر (as̱ar).
Ad[değiştir]
eser (belirtme hâli eseri, çoğulu eserler)
- emek sonucu ortaya konan ürün
- Boğaziçi doğrudan doğruya Türklerin eseridir. — Y. K. Beyatlı
- im, işaret, iz
- Yüzünde biraz önceki elemden, kızgınlıktan, çaresizlikten eser yoktu. — A. Kulin
- soyut kavramlarda belirti
- Acaba, bir yolunu bulup bir talih eseri olarak gidemez miydik? — A. Erhat
- (edebiyat) kitap, yayın
- eş anlamlısı: yapıt
- Bütün özlediğim eserlerle bir kütüphane yapabilsem artık yapılacak bir iş kalmayacak. — H. Z. Uşaklıgil
Çekimleme[değiştir]
eser adının çekimi
Alt kavramlar[değiştir]
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
eser
|
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "eser" maddesi
Eylem[değiştir]
eser
- esmek (eylem) sözcüğünün bildirme kipi geniş zaman basit üçüncü tekil şahıs olumlu çekimi
- zıt anlamlısı: esmez
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
Türkmence[değiştir]
Söyleniş[değiştir]
- Heceleme: e‧ser
Ad[değiştir]
eser
Kaynakça[değiştir]
- Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.