ecir
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
- Osmanlı Türkçesi اجر, o da Arapça أَجْر (ʾecr)
Söyleniş[değiştir]
- Heceleme: e‧cir
Ad[değiştir]
ecir (belirtme hâli eciri, çoğulu ecirler)
- gündelikçi
- (') ücret
- (İslâm) sevap
Türkmence[değiştir]
Ad[değiştir]
ecir
Kaynakça[değiştir]
- Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.