dip
Ayrıca bakınız: DIP |
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
Eski Türkçe tüb Ana Türkçe *tüp
Ad[değiştir]
dip (belirtme hâli dibi, çoğulu dipler) -bi
- oyuk veya çukur bir şeyin en alt bölümü
- Denizin dibinde oltanın ucu, etrafında izmaritler oynaşıyor. - A. Ümit
- taban
- Tencerenin dibi.
- dikili duran bir şeyin yerle birleştiği nokta ve çevresi veya bir şeyin yanı başı
- Erkeklerin hepsi duvar dibindeydiler şimdi. - A. Kulin
- kapalı yerin kapıya göre en uzak bölümü
- Karagöz perdesinin karşısına dizilmiş koltuklardan en diptekine oturdu. - A. İlhan
- arka, kıç
- Hepsi de tavuğun dibinden sabah sabah çıkmış, taptazedir. - E. E. Talu
Çekimleme[değiştir]
dip adının çekimi
Çeviriler[değiştir]
bir şeyin en alt bölümü
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "dip" maddesi
Gagavuzca[değiştir]
Ad[değiştir]
dip
- dip
Tatarca[değiştir]
Belirteç[değiştir]
dip
Kaynakça[değiştir]
- Etymological Dictionaries - Andras Rajki