abanmak
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
Eski Türkçe aba (Belki aba gibi örtünmek)
Eylem[değiştir]
abanmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi abanır)
- eğilerek bir şeyin, bir kişinin üzerine kapanmak
- Efendi, sen de ne üstüme abanıyorsun? - B. Felek
- yere veya kişiye yaslanmak, dayanmak
- Baba, 'ya Allah' nidası ile yerinden zorla, oğluna abanarak kalktı. - R. H. Karay
- (argo) bir|ine yük olarak onun sırtından geçinmeye bakmak
- bir şeyin veya bir kişinin üzerine çöküp çullanmak
- İki herif zavallıya abanıyorlar. - A. Rasim
- (spor) boksta karşılaşma sırasında rakibine yaslanmak
- (spor) futbolda topa olanca gücüyle vurmak
- (argo) üstelemek, ısrarlı davranmak
Çekimleme[değiştir]
abanmak eyleminin çekimi
Çeviriler[değiştir]
çeviriler
|
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "abanmak" maddesi
Dış Bağlantılar[değiştir]
Türkmence[değiştir]
Eylem[değiştir]
abanmak
- abanmak, üzerine eğilmek