اتباع
Arapça[değiştir]
Ad[değiştir]
اِتِّبَاع (ittibāʿ) e
Osmanlı Türkçesi[değiştir]
Köken[değiştir]
Söyleniş[değiştir]
Ad[değiştir]
اتباع (ittibâ)
Çekimleme[değiştir]
اتباع (ittibâ) adının çekimi
| tekil | çoğul | |
|---|---|---|
| yalın | اتباع ittibâ |
اتباعلر ittibâlar |
| belirtme | اتباعیی ittibâyı |
اتباعلری ittibâları |
| yönelme | اتباعیه ittibâya |
اتباعلره ittibâlara |
| bulunma | اتباعده ittibâda |
اتباعلرده ittibâlarda |
| ayrılma | اتباعدن ittibâdan |
اتباعلردن ittibâlardan |
| tamlayan | اتباعنڭ ittibânın |
اتباعلرڭ ittibâların |
| iyelik | ||
| tekil | çoğul | |
| 1. tekil (benim) | اتباعم ittibâm |
اتباعلرم ittibâlarım |
| 2. tekil (senin) | اتباعڭ ittibân |
اتباعلرڭ ittibâların |
| 3. tekil (onun) | اتباعسی ittibâsı |
اتباعلری ittibâları |
| 1. çoğul (bizim) | اتباعمز ittibâmız |
اتباعلرمز ittibâlarımız |
| 2. çoğul (sizin) | اتباعڭز ittibânız |
اتباعلرڭز ittibâlarınız |
| 3. çoğul (onların) | اتباعسی ittibâsı اتباعلری ittibâları | |