binek

Vikisözlük sitesinden

Türkçe[değiştir]

Köken[değiştir]

Eski Türkçe

[değiştir]

binek (belirtme hâli bineği, çoğulu binekler)

  1. (taşıtlar) binmeye yarayan otomobil, at vb taşıt
    Tavlanın önünde seyisi bineğini tımar ederken başında dururdu. - N. Cumalı

Deyimler[değiştir]

Çeviriler[değiştir]

Ön ad[değiştir]

binek (karşılaştırma daha binek, üstünlük en binek)

  1. binmeye yarayan

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]