vecize

Türkçe

Köken

Arapça

Ad

vecize (belirtme hâli vecizeyi, çoğulu vecizeler)

1. (edebiyat) özdeyiş
2. Daima birtakım vecizeler zikreden eniştemiz yemeğe dair de böyle şeyler söyler. - A. Ş. Hisar

Çekimleme

vecize adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		vecize	vecizeler
belirtme		vecizeyi	vecizeleri
yönelme		vecizeye	vecizelere
bulunma		vecizede	vecizelerde
ayrılma		vecizeden	vecizelerden
tamlayan		vecizenin	vecizelerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	vecizem	vecizelerim
	belirtme	vecizemi	vecizelerimi
	yönelme	vecizeme	vecizelerime
	bulunma	vecizemde	vecizelerimde
	ayrılma	vecizemden	vecizelerimden
	tamlayan	vecizemin	vecizelerimin
2. tekil	yalın	vecizen	vecizelerin
	belirtme	vecizeni	vecizelerini
	yönelme	vecizene	vecizelerine
	bulunma	vecizende	vecizelerinde
	ayrılma	vecizenden	vecizelerinden
	tamlayan	vecizenin	vecizelerinin
3. tekil	yalın	vecizesi	vecizeleri
	belirtme	vecizesini	vecizelerini
	yönelme	vecizesine	vecizelerine
	bulunma	vecizesinde	vecizelerinde
	ayrılma	vecizesinden	vecizelerinden
	tamlayan	vecizesinin	vecizelerinin
1. çoğul	yalın	vecizemiz	vecizelerimiz
	belirtme	vecizemizi	vecizelerimizi
	yönelme	vecizemize	vecizelerimize
	bulunma	vecizemizde	vecizelerimizde
	ayrılma	vecizemizden	vecizelerimizden
	tamlayan	vecizemizin	vecizelerimizin
2. çoğul	yalın	vecizeniz	vecizeleriniz
	belirtme	vecizenizi	vecizelerinizi
	yönelme	vecizenize	vecizelerinize
	bulunma	vecizenizde	vecizelerinizde
	ayrılma	vecizenizden	vecizelerinizden
	tamlayan	vecizenizin	vecizelerinizin
3. çoğul	yalın	vecizesi vecizeleri
	belirtme	vecizesini vecizelerini
	yönelme	vecizesine vecizelerine
	bulunma	vecizesinde vecizelerinde
	ayrılma	vecizesinden vecizelerinden
	tamlayan	vecizesinin vecizelerinin

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "vecize" maddesi