uyak

Türkçe

Ad

Durum	Tekil	Çoğul
Yalın	uyak	uyaklar
Belirtme (-i)	uyağı	uyakları
Yönelme (-e)	uyağa	uyaklara
Bulunma (-de)	uyakta	uyaklarda
Çıkma (-den)	uyaktan	uyaklardan
Tamlayan	uyağın	uyakların

uyak -ğı

Anlamlar

[1] Şiirde dizeler sonundaki eş sesli kelime veya aynı görevde olmayan, ses bakımından benzeşen ek

Söyleniş

/uˈjac/, çoğulu /ujacˈlaɾ/

Heceleme

u·yak, çoğulu u·yak·lar

Eş anlamlılar

[1] kafiye

Çeviriler

bakınız: kafiye

Köken

(Türkçe)

---

Çağatayca

Ad

Anlamlar

[1] Sincap karnının ve boğazının altında-ki deri, altı ayı

Kaynaklar

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Kaynaklar

• Türk Dil Kurumu: "uyak"