miraç

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi معراج‎, Arapça مِعْرَاج‎ (miʿrāc).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /miː.ˈɾat͡ʃ/
• Heceleme: mi‧raç

Ad

miraç (belirtme hâli miracı, çoğulu miraçlar)

1. (İslâm) Göğe çıkma

Çekimleme

miraç adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		miraç	miraçlar
belirtme		miracı	miraçları
yönelme		miraca	miraçlara
bulunma		miraçta	miraçlarda
ayrılma		miraçtan	miraçlardan
tamlayan		miracın	miraçların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	miracım	miraçlarım
	belirtme	miracımı	miraçlarımı
	yönelme	miracıma	miraçlarıma
	bulunma	miracımda	miraçlarımda
	ayrılma	miracımdan	miraçlarımdan
	tamlayan	miracımın	miraçlarımın
2. tekil	yalın	miracın	miraçların
	belirtme	miracını	miraçlarını
	yönelme	miracına	miraçlarına
	bulunma	miracında	miraçlarında
	ayrılma	miracından	miraçlarından
	tamlayan	miracının	miraçlarının
3. tekil	yalın	miracı	miraçları
	belirtme	miracıyı	miraçlarını
	yönelme	miracıya	miraçlarına
	bulunma	miracıda	miraçlarında
	ayrılma	miracıdan	miraçlarından
	tamlayan	miracının	miraçlarının
1. çoğul	yalın	miracımız	miraçlarımız
	belirtme	miracımızı	miraçlarımızı
	yönelme	miracımıza	miraçlarımıza
	bulunma	miracımızda	miraçlarımızda
	ayrılma	miracımızdan	miraçlarımızdan
	tamlayan	miracımızın	miraçlarımızın
2. çoğul	yalın	miracınız	miraçlarınız
	belirtme	miracınızı	miraçlarınızı
	yönelme	miracınıza	miraçlarınıza
	bulunma	miracınızda	miraçlarınızda
	ayrılma	miracınızdan	miraçlarınızdan
	tamlayan	miracınızın	miraçlarınızın
3. çoğul	yalın	miracı miraçları
	belirtme	miracıyı miraçlarını
	yönelme	miracıya miraçlarına
	bulunma	miracıda miraçlarında
	ayrılma	miracıdan miraçlarından
	tamlayan	miracının miraçlarının

Kelime birliktelikleri

• Miraç Gecesi, Miraç Kandili

Çeviriler

miraç

• Arapça: مِعْرَاج‎ (ar) e (miʿrāc)
• Türkçe:

  Osmanlı Türkçesi: معراج‎ (ota)

Kaynaklar

• Türk Dil Kurumuna göre "miraç" maddesi