tib

Vikisözlük sitesinden

Çağatayca[değiştir]

[değiştir]

  1. esfel, kök, temel, alet
  2. mübaliga içün mustamel dir, 'tik-tik' gibi.

Kaynakça[değiştir]

  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Özbekçe[değiştir]

[değiştir]

tib

  1. (bilim) tıp, tababet
"https://tr.wiktionary.org/w/index.php?title=tib&oldid=3620842" sayfasından alınmıştır